Charlatan (oplichter): verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
"was gekend"
Robbert van den Broeke verwijderd als een voorbeeld van een Nederlandse charlatan. De tekst is een lasterlijke beschuldiging en laster van karakter op basis van willekeurige veronderstellingen. Er zijn geen feiten gepresenteerd die zelfs maar een dergelijke schadelijke en harde karakterisering rechtvaardigen. De genoemde ideeën zijn confabulatie op basis van meningen.
Regel 5: Regel 5:
==Oorsprong==
==Oorsprong==
Het woord ''charlatan'' stamt uit het [[Frans]]. Reeds in 1543 kende men de term voor iemand die als 'marktschreeuwer' allerhande huismiddeltjes tegen diverse aandoeningen te koop aanbood, of die aflaten verkocht. Waarschijnlijk is het woord ''charlatan'' een samentrekking van het [[Italiaans (hoofdbetekenis)|Italiaanse]] "ciarlare", mooipraterij of gebabbel, en "cerretano", iemand uit [[Cerreto di Spoleto]]. Dit stadje was in de [[middeleeuwen]] een thuisbasis van reizende verkopers en marktlieden, die bekendstonden om hun gladde verkooppraatjes. Vanaf de [[17e eeuw]] werd ''charlatan'' als scheldwoord gangbaar voor oplichter of kwakzalver, of iemand die zijn beroep te schande maakt door slechte uitoefening ervan.<ref>[http://www.etymologiebank.nl/trefwoord/charlatan Etymologiebank.nl]</ref>
Het woord ''charlatan'' stamt uit het [[Frans]]. Reeds in 1543 kende men de term voor iemand die als 'marktschreeuwer' allerhande huismiddeltjes tegen diverse aandoeningen te koop aanbood, of die aflaten verkocht. Waarschijnlijk is het woord ''charlatan'' een samentrekking van het [[Italiaans (hoofdbetekenis)|Italiaanse]] "ciarlare", mooipraterij of gebabbel, en "cerretano", iemand uit [[Cerreto di Spoleto]]. Dit stadje was in de [[middeleeuwen]] een thuisbasis van reizende verkopers en marktlieden, die bekendstonden om hun gladde verkooppraatjes. Vanaf de [[17e eeuw]] werd ''charlatan'' als scheldwoord gangbaar voor oplichter of kwakzalver, of iemand die zijn beroep te schande maakt door slechte uitoefening ervan.<ref>[http://www.etymologiebank.nl/trefwoord/charlatan Etymologiebank.nl]</ref>.<ref>[http://sargasso.nl/de-opmars-van-de-genverbrander/ Sargasso.nl over 'genverbrander']</ref><ref>{{Citeer web |url=http://skepsis.nl/robbertvandenbroeke/ |title=Er is zoveel meer. Googlen met Robbert van den Broeke |author=[[Rob Nanninga]] |work=Website Skepsis |publisher=[[Stichting Skepsis]] |date=december 2005 |accessdate=22 oktober 2015}}</ref>

== Nederlandse charlatans ==
* [[Robbert van den Broeke]], een naar eigen zeggen [[paranormaal|paranormaal begaafd]] persoon, maakte een aantal televisie-uitzendingen waarin hij door oplettende kijkers enkele malen als oplichter ontmaskerd werd. Zo gebruikte hij in een uitzending het niet bestaande woord "genverbrander", wat vervolgens in enkele fora op internet gebruikt werd als synoniem voor charlatan.<ref>[http://sargasso.nl/de-opmars-van-de-genverbrander/ Sargasso.nl over 'genverbrander']</ref><ref>{{Citeer web |url=http://skepsis.nl/robbertvandenbroeke/ |title=Er is zoveel meer. Googlen met Robbert van den Broeke |author=[[Rob Nanninga]] |work=Website Skepsis |publisher=[[Stichting Skepsis]] |date=december 2005 |accessdate=22 oktober 2015}}</ref>


{{Appendix|2=
{{Appendix|2=

Versie van 4 aug 2018 02:50

Pietro Longhi, De charlatan (1757)

Een charlatan is een speciaal soort oplichter die voorziet in zijn behoeften door systematisch mensen te bedriegen over zijn afkomst, vaardigheden, intenties of prestaties. Een charlatan maakt gebruik van zijn charme om mensen iets aan te smeren.

Het woord wordt ook wel gebruikt voor mensen die zonder zelf de bewuste intentie te hebben te misleiden ideeën of denkbeelden presenteren die zij zelf voor waar houden, maar die de wetenschappelijke toets der kritiek niet kunnen weerstaan. In de geneeskunde spreekt men dan vaak van kwakzalverij.

Oorsprong

Het woord charlatan stamt uit het Frans. Reeds in 1543 kende men de term voor iemand die als 'marktschreeuwer' allerhande huismiddeltjes tegen diverse aandoeningen te koop aanbood, of die aflaten verkocht. Waarschijnlijk is het woord charlatan een samentrekking van het Italiaanse "ciarlare", mooipraterij of gebabbel, en "cerretano", iemand uit Cerreto di Spoleto. Dit stadje was in de middeleeuwen een thuisbasis van reizende verkopers en marktlieden, die bekendstonden om hun gladde verkooppraatjes. Vanaf de 17e eeuw werd charlatan als scheldwoord gangbaar voor oplichter of kwakzalver, of iemand die zijn beroep te schande maakt door slechte uitoefening ervan.[1].[2][3]